quarta-feira, 11 de julho de 2007

Como fui


De certo que saí da casa dum jeito excepcional, pois levo um tempo algo atrosmada.

Mas valeu a pena.

A afluenza de público foi tanta , que às dez da nuite, jà se rematara a ceia medieval por esgotamento de existéncias, mália serem repostas várias vezes, no tocante aos chouriços e ao vinho.

A escenificación, muito bem conseguida. Ainda com gente que escapou para o foso do castelo antes de tempo, para arrepanhar as vexigas de água. O combate entre Alonso de Lanzós e o Comendador, excelente e o ariete, magnífico, mália numha marcha atrás quase perder a parte central da barriga, por ir parolando com Cristina e nao nos decatar de que os irmandinhos portadores recuavam para tomar pulo.

Os grupos, de maravilha.

Os primeiros, Deixa que xa,muito elegantes com suas danças Cárpato-Balcánicas, que nao Carpeto-Vetónicas, dançaronm kolo e demais danças dessas zonas. Botei a faltar um bom sirtaki colhidos dos hombreiros. Para outra vez será.

Berrogüeto na sua linha de sempre, magníficos, com nossas danças e cantigas mais requintadas.

A meiga galáctica. espectacular.

E Pé de Boi...
Que dizer de Pé de Boi...!

Se mesmo eu me pusse a dançar suas "muinheiras Balcánicas"

Umha fanfárria boíssima para dançar .
Que me perdoem os do último grupo, mas eu jà fum embora quando iao começar. Erao quase as seis da manhà.

Espero que os que vos achegastes o passases bem e, para o ano, melhor ainda, que esto vai medrando, ainda que sem perder a sensaçao de ficar em família.

Obrigados a tudos por asistires e polo bo recordo da nuite co que nos quedamos.

Deixade-me uns diinhas de repopuso, para subir as fotos deste ano.
Entretanto, deixo-vos este pequeninho clip de Pé de Boi, aló polas Terras do Ulha Estradense, de onde vem.

Aperta.


Sem comentários: